احترام برومند: جایگاه زنان در فیلمهای بهروز شعیبی ویژه است نه توهینآمیز/ داوود رشیدی فوقالعاده انسان شوخطبعی بود
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۵۵۶۲
مهسا بهادری: یک آغوش میتواند همیشه باز باشد، آغوش برای عشق، آغوشی برای فرزند و آغوشی که خانواده را کنار هم نگه دارد. هنرمند و غیر هنرمند هم نمیشناسد این محبت ناشی از عشق میتواند همه چیز را نگه دارد و آشفتهترین حالت را از نو بسازد، اما معمار این بنا زنان هستند، گاه در قالب عاشق و گاه در جایگاه معشوق همه چیز را مانند یک معمار میسازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به کارنامه کاری شما که نگاه میکنیم بسیار گزیده کار و کم کار هستید علت این نوع از انتخاب چیست؟
اولا من خودم را خیلی بازیگر نمیدانم و بیشتر یک گوینده و مجری میبینم و در فاصله «عروسی مردم» تا «آغوش باز» من در سه فیلم سینمایی ایفای نقش کردم یکی فیلم آقای رضا نجاتی به نام «بعد از رفتن» ایفای نقش کردم که سال گذشته هم در جشنواره حضور داشت، «آغوش باز» فیلم دیگر است و چند ماه پیش هم در یک فیلم سینمایی بازی کردم که هنوز اخبار چندانی از آن منتشر نشده است اما در این مدت نوشتههای خانم شرمین نادری را صوتی کردیم.
مهمترین ویژگی فیلمنامه «آغوش باز» که آن را پذیرفتید چه بود؟
حوالی دی ماه سال ۱۴۰۱ بود که آقای شعیبی این نقش را به من پیشنهاد دادند. من سناریو را کامل و از ابتدا تا انتها خواندم و به نظرم بسیار جذاب آمد و دلیل جذابیت هم این بود مه در کل سناریو یک جریان امید، نشاط، دوست داشتن، مهر و عاطفه جاری و ساری بود و این چیزی بود که در وهله اول من را جذب کرد و دلیل بعدی وجود خود آقای شعیبی بود در واقع نمیتوانم برای آن اول و دوم بذاریم مکمل شدن این دو مورد باهم سبب علاققه من به این فیلم شد. درست است که فیلمنامه این کار نسبت به دیگر آثار آقای شعیبی متفاوت بود اما به نظرم همچنان صلح و مهربانی در این کار هم حرف اول را میزد.
چیزی که در بسیاری از آثار به آن بی توجهی میشود، نقش زنان در جامعه و زندگی روزمره است و معمولا در فیلمها و سریالها زنان موجوداتی منفعل به تصویر کشیده میشوند، اما «آغوش باز» چنین رویکردی ندارد، میتوانیم این فیلمر را یک اثر با رویکرد زنانه بدانیم؟
بله حتما، ای کاش تصویر زنان در سینما دستکم منفعل بود، در بسیاری از کارهای فیلمهایی که در چند سال اخیر دیدم، نه تنها زنان موقعیتی منفعلانه، بلکه موقعیتی توهین آمیز داشتند و پیش از اینکه شما این سوال را از من بپرسید، چیزی که در فیلم توجه من را جلب کرده بود، نگاه احترام آمیز به زن در این فیلم بود.
چقدر فضای عاشقانه میان شما و مهدی هاشمی تداعی کننده فیلم سینمایی «دفترچه خاطرات» ساخته نیک کاساوتیس بود؟
این عاشقانه در زندگی روزمره جاری است، در واقعیت هزاران قصه این چنینی وجود دارد اما فقط آنجایی که مرد تلاش میکند تا زن او را بشناسد میتواند به نوعی تداعی کننده باشد، اما محوریت همه داستانهای عاشقانه امید و تلاش است، درست مانند زندگی روزمره ما که وقتی یک زنی یا مردی به بیماری مبتلا میشود همسرش تمام تلاشش را انجام میدهد تا او را سرپا نگه دارد و به زندگی بازگرداند و تازگی هر دو فیلم هم در این است که مرد فداکاری میکند چون ما بیشتر فداکاری را از جانب زنان دیده و شنیدهایم وقتی روند داستان تغییر میکند برای ما متمایز جلوه میکند.
تا چه میزان عشقی که در داستان میبینیم، به عاشقانه داستان زندگی شما و آقای رشیدی شباهت داشت و چقدر آن رابطه را برای شما تداعی میکرد؟
مسئله آلزایمر بسیار پیچیده است و آدم سالها با آن درگیر میشود و شما اصلا نمیتوانید آن را با چیزی که در فیلم به تصویر کشیده میشود مقایسه کنید، چون روند این بیماری بین ۵ تا ۱۵ سال طول میکشد و هر دقیقه و هر ساعت و هر روز و هر ماه و هر سال آن تغییراتی را با خود به همراه دارد و برخورد و مواجهه با آن بسیار سختتر و تلختر از آن چیزی است که در فیلم به تصویر کشیده میشود، بنابراین چیزی نیست که بتوان آن را به این راحتی توصیف کرد، به خصوص اگر یک کسی که آدم معروف و مشهوی است و به چنین بیماری مبتلا میشود، تا سالها مدیریت بسیار مهم است که اصلا کسی متوجه این ماجرا نشود.
حالا که صحبت از آقای رشیدی شد، باید درباره محوه محبت ایشان هم صحبت کنیم، چون وقتی چهره ایشان را میدیدیم به نظر انسان بسیار جدی و چهارچوب مداری بودند، واقعا ایشان چنین شخصیتی داشتند؟
خیلی عجیب است که همه چنین برداشتی از ایشان دارند، اتفاقا آقای رشیدی کاملا برعکس این تصور بود، ایشان چون در سنین کودکی و نوجوانی در ایران بزرگ نشده بودند، اصلا اهل تعارف و پیش درآمد و چیزهای اضافه نبودند و همین ماجرا سبب میشد که همه فکر کنند آدم جدیای هست؛ در حالی که ایشان فوقالعاده انسان شوخ طبعی بودند و شما اگر از تمام کسانی که با ایشان کار کرده بودند سوال کنید به شما میگویند که تا چه اندازه اهل شوخی و خنده سربه سر گذاشتن بودند و از طرفی با بچهها رابطه عجیب و بینظیری داشت.
در حال حاضر و بنابر اقتضای جامعه و شرایط موجود، تمایل مخاطبان ما به دیدن فیلمهای کمدی بیشتر است و چیزی که ما در «آغوش باز» میبینیم تلفیقی از عاشقانه، کمدی و درام است و بخش کمدی آن تا حدودی پاسخگوی نیاز مخاطب است بدون اینکه از کلان خاصی استفاده کند یا بخواهد کار عجیبی انجام دهد، به نظر شما جای این سبک از فیلمسازی تا چه اندازه در سینمای ما خالی است و تا کجا میتوانیم چنین اثری را بسازیم و نمیسازیم؟
به نظر من جای این نوع از فیلمها واقعا در سینمای ما خالی است و نکته بعد نگاهی که این فیلم به جایگاه پدر و مادر و خانواده داشت، بسیار با ارزش بود و مشخص بود کسی که این سناریو را نوشته دید بسیار وسیعی نسبت به این ماجرا داشته است و آن آرامش و نجابتی که معمولا در آقای شعیبی وجود دارد هم در ساخت چنین فضایی بی تاثیر نیست، چون این حس عاطفه و علاقه مندی به نهاد خانواده در تمام کار های آقای شعیبی وجود دارد و اتفاقا جای آن در سینما بسیار خالی است و میدانید چه چیز برای من عجیب است؟ اینکه مردم این نوع از کارها را سی سال پیش دوست داشتند و از آن استقبال میکردند اما به مرور زمان این رویه تغییر کرد و فیلمها و ذائقه مردم به سمت دیگری حرکت کرد. نمیتوانم بگویم این فیلم کمدی بود یا تلاش کرده بود که کمدی باشد، بلکه فقط زندگی عادی انسانها را به تصویر کشیده بود.
تنوع ژانر در سینما و ارائه آن در جشنواره فیلم فجر تا چه اندازه میتواند برای مخاطب ذائقه سازی کند؟
این ذائقه سازی در مجموع ارتباطی به جشنواره ندارد و من کاری به آن ندارم و مسلم است که بیشترین کاری که ساخته شود هم سلیقه مخاطب را تغییر میدهد، هم فیلمسازان و هنرمندان میتوانند سلیقه مردم را ارتقا دهند. من اخیرا فیلمی دیدم به نام «عامه پسند» ساخته سهیل بیرقی و دیگری هم فیلم «جنگل پرتقال» ساخته آرمان خوانساریان که واقعا سینما بودند، ضمن اینکه هر مدل فیلم مخاطب خاص خودش را دارد. در تئاتر، موسیقی، فیلم یا هر زمینه دیگری نمیتوان به زور به مخاطب گفت که چه چیز را دوست داشته باشد، بنا بر وضعیت اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، مردم به یک چیز خاص تمایل پیدا میکنند و این یک اتفاق طبیعی است. به همین خاطر است که فروش بالای فیلمها کاملا به شرایط موجود مرتبط است و تهیه کنندهها به دنبال کارهای متفاوت و تازه میروند.
از طرفی هم نبض سینمای دنیا سالهاست که در دستان من نیست، یک زمانی وقتی جوان بودیم بهترین فیلمهای دنیا را هر هفته در سینما اکران میکردند، دوتا سینما در ایران بود، سینما سیتی و مولن روژ که هر هفته بهترین و جدیدترین فیلم را به سینما میآوردند، شما الان دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی را اگر بگویید من همه فیلمهای آن زمان را دیدم و سینماها هم واقعا رونق داشت. همه کارها باید ساخته شود اما نکته این است که نباید جلوی مارهای خوب گرفته شود وقتی جلوی کارهای خوب گرفته شود، فیلمهای سنگین غرق میشوند و فیلمهای سبک روی آب میآیند. جلوی کارهای خوب نباید گرفته شود، وظیفه فیلمساز این است که فیلم خوب بسازد و وظیفه مسئولان حمایت از آنهاست.
۲۴۵۲۴۵
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1868755منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: بهروز شعیبی بازیگران سینما و تلویزیون ایران نویسنده جشنواره های سینمایی زنان تصویر کشیده آقای شعیبی آغوش باز فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۵۵۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکمت عفاف و حجاب در ادیان آسمانی
مسئله عفاف و حجاب مورد تأکید کتب آسمانی و آموزههای انبیای الهی است. نمونههای متعددی از مسأله حجاب در کتب مقدس مسیحیان و یهودیان ذکر شده است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجاب معادل تحفّظ نسبت به مواجههی غیر اصولی با افراد غریبه و یا دوری از نگاه آنهاست. این مسئله ریشه در فطرت و ذات پاک انسانها دارد. در واقع انسان هر اندازه به سمت تقویت ایمان به خدا حرکت و از خطاها وگناهان دوری کند، به همان میزان بر عفت و حیای او اثر مثبت میگذارد و فرد مؤمن به صورت خودکار علاقه دارد در دید نامحرمان نباشد، اما همین که از خدا فاصله گرفت، به مرور زمان تقیدات خود را کنار میگذارد و این امر سبب میشود به تدریج از ارزشهایی مثل حیا و حجاب فاصله بگیرد.
از این روست که مسئله عفاف و حجاب مورد تأکید کتب آسمانی و آموزههای انبیای الهی است. نمونههای متعددی از مسأله حجاب در کتب مقدس مسیحیان و یهودیان ذکر شده است. در رساله پطرس آمده است «همچنین ای زنان، شوهران خود را اطاعت نکنید تا اگر بعضی نیز مطیع کلام نشوند، سیرت زنان ایشان را بدون کلام دریابد * چون که سیرت طاهر و خدا ترس شما را ببینند * و شما را زینت ظاهری نباشد، از بافتن موی و متحلّی شدن به طلا و پوشیدن لباس * بلکه انسانیت باطنی، قلبی در لباس غیر فاسدِ روح حلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست* زیرا بدین گونه، زنان مقدسه در سابق نیز که متوکّل به خدا بودند، خویشتن را زینت و شوهران خود را اطاعت میکردند * مانند ساره که ابراهیم را مطیع بود و او را آقا میخواند و شما دختران او شدهاید. (انجیل، رساله پطرس رسول، باب سوم، فقره (1-6) همچنین در رساله پولس چنین آمده است «و همچنین زنان، خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلفها و طلا و مرواید و رخت گرانبها، بلکه چنانکه زنانی را میشاید که دعوی دینداری کنند به اعمال صالحه. (رساله پولس به تیمونائوس، باب دوم، فقره 9 و10)
میزگرد| درباره حجاب طوری برخورد نکنیم جوانمان دینگریز شود / خصلتی که اجر شهید را داردنزدیک به این نوع دعوت نسبت به عفاف و حیا را در قرآن با تعابیر دیگری مییابیم. خداوند در آیه31 سوره نور خطاب به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله میفرماید «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الإرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»؛ یعنی «و به زنان با ایمان بگو: چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند، و شرمگاه خود را حفظ کنند، و زینت خود را مگر مقداری که پیداست [در برابر کسی] آشکار نکنند، و ] برای پوشاندن گردن و سینه [مقنعههای خود را به روی گریبان هایشان بیندازند و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدران شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران شوهرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان [هم کیش خود] شان، یا بردگان زر خریدشان، یا خدمتکارانشان از مردانی که ساده لوح و کم عقل اند و نیاز شهوانی حس نمیکنند، یا کودکانی که [به سنّ تمیز دادن خوب و بد نسبت به امیال جنسی] نرسیدهاند و زنان نباید پاهایشان را [هنگام راه رفتن آن گونه] به زمین بزنند تا آنچه از زینتهایشان پنهان میدارند [به وسیله نامحرمان] شناخته شود. و [شما] ای مؤمنان، همگی به سوی خدا بازگردید، امید که رستگار شوید.»
کارنامه 40 ساله عفاف و حجاب (1)| یوسف نبی چرا گرفتار گناه نشد؟ / برای اصلاح عفاف و حجاب مردم را تکریم کنیمدر این آیه چند دعوت از سوی خداوند انجام شده است: فروبستن چشم، حفظ عفت، پنهان کردن زینت، دستهجات محارم و توبه؛ رعایت تمام این مسائل شرعی سبب میشود انسان به فلاح و رستگاری برسد. این مسئله یکی از حکمتهای حفظ عفاف و حجاب است؛ یعنی انسان مؤمنی که قصد دارد به رستگاری برسد، این رستگاری در رعایت عفاف و حجاب اوست و در واقع حجاب، مسیر رسیدن به رستگاری را برای انسان مؤمن هموار میکند و او را به درجات عالی در دنیا و آخرت میرساند. این امر همان حکمتی نهفته در سایر کتب آسمانی در راستای دعوت به رعایت عفاف و حجاب است.
در اوج بانوانی که در پرتو این خصلت مسیر رستگاری را در دنیا و آخرت پیمودند، حضرت مریم و حضرت زهرا سلامالله علیهما و برخی از بانوان شاخص تاریخ بودند. بنابراین با مرور سیره آن بزرگواران میتوان تبیین بهترین از خصلت عفاف داشت. هرچند مسیحیت در سدههای گذشته مسیر انحراف را پیمود و با پیروی از مدرنیته حجاب از نماد مریم مقدس (س) برداشت تا مقدمات افول خود را رقم بزند.
انتهایپیام/